شکستگی آرنج یک عارضه شایع بین بزرگسالان و کودکان است.تشخیص و درمان به موقع شکستگی آرنج می‌تواند احتمال بروز عوارض و ناتوانی‌های بعدی آن را کاهش دهد. آسیب‌دیدگی‌های جدی مانند شکستگی (شکستن استخوان‌ها) و دررفتگی ممکن است باعث آسیب‌دیدگی استخوان‌ها و ساختارهای دیگر آرنج شوند و در نتیجه در حرکت، عملکرد عروق خونی و عملکرد عصبی دست تأثیر بگذارد. شکستگی آرنج درکودکان،ممکن است بر رشد استخوان‌های آنها تأثیر گذارد.شکستگی آرنج ممکن است ناشی از زمین خوردن،وارد آمدن ضربه مستقیم به آرنج یا چرخش ناگهانی دست‌ها باشد. کشیدگی، دررفتگی یا رگ به رگ شدن نیز ممکن است همراه با شکستگی اتفاق بیفتد. کودکان و بزرگسالان معمولاً دچار انواع مختلفی از شکستگی آرنج می‌شوند. همچنین به طرق مختلف نیز بهبود می‌یابند بنابراین اقدامات درمانی متفاوتی در کودکان و بزرگسالانی که دچار شکستگی آرنج می‌شوند به کار برده می‌شود.
اقدامات درمانی فیزیوتراپی در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی قصر می‌تواند بیش از ثابت نگه داشتن دست به بهبود شکستگی آرنج کمک کند. حتی حرکات جزئی در دست باعث افزایش جریان خون در دست شده و اکسیژن‌رسانی و خون‌رسانی را در قسمت آسیب‌دیده استخوان افزایش داده و به تسریع روند بهبودی شکستگی کمک می‌کند. متخصصین ما غالباً اقدامات فیزیوتراپی را پس از بهبودی استخوان و پس از برداشتن اسلینگ آغاز کرده تا عضلات شانه و دست تقویت شده و انعطاف‌پذیری را در عضلاتی که از حرکت افتاده‌اند را در دوره بهبودی استخوان افزایش می‌دهد و دامنه حرکتی را در مفصل یا مفاصل آسیب‌دیده بازمی‌گرداند. جهت اطلاع از درمان‌ها و تکنیک‌های فیزیوتراپی ارائه‌شده در کلینیک ما برای بهبود و تسریع درمان شکستگی آرنج، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های ۰۳۱۳۲۳۶۷۴۶۵ – ۰۳۱۳۲۳۳۰۳۸۲ تماس حاصل فرمایید.
انواع مختلف شکستگی آرنج
انواع مختلف شکستگی آرنج عبارتند از:
شکستگی شعاعی سر و گردن
عموما، پیچ خوردن ساعد می‌تواند درد را تشدید کند (کف دست پیچیده و به سمت بالا چرخانده می‌شود). درمان شکستگی‌های این نوع به تعداد و اندازهٔ قطعات استخوانی وابسته است. در صورتی که شکستگی پیچیده باشد، عمل جراحی برای استحکام‌بخشی و ثبت قطعات استخوانی مورد نیاز است. همچنین، در صورتی که استخوان به قطعات زیادی تقسیم شده باشد، برای جابجایی یا برداشتن سر رادیال نیز عمل جراحی انجام می‌شود.
شکستگی استخوان آرنج (اولکرانون)
معمولاً برای درمان این نوع شکستگی نیاز به انجام عمل جراحی است. قطعات استخوانی دوباره سر جای خود قرار داده شده و با سیم و پین یا پیچ و پلیت محکم می‌شود.
شکستگی هموراس دیستال
این نوع شکستگی عموماً در کودکان و افراد مسن اتفاق می‌افتد. آسیب‌دیدگی عصب‌ها یا عروق ممکن است همراه با این نوع شکستگی اتفاق افتاده و باید به دقت توسط پزشک مورد معاینه قرار گیرد. معمولاً برای ترمیم این نوع شکستگی باید عمل جراحی انجام شده و از پیچ و پلیت استفاده شود مگر این که شکستگی ثابت و پایدار باشد.
علائم و نشانه‌های شکستگی آرنج
علائمی مانند درد، تورم، کبودی و گرفتگی در اطراف آرنج ممکن است نشانگر شکستگی آرنج باشند. ضربه شدید و ناگهانی در زمان آسیب‌دیدگی ممکن است شنیده شود یا احساس شود. تغییرات قابل مشاهده در شکل ظاهری ممکن است بدان معنا باشد که استخوان‌ها از محل خود جدا شده یا مفصل آرنج دچار تماس نادرست شده است. بازو، مچ دست و دست‌ها ممکن است به بیحسی و ضعف دچار شوند.
علل
برخی علل شایع که باعث شکستگی آرنج می‌شوند عبارتند از:
- افتادن از پشت برای مثال افتادن از روی اسکیت که در آن فرد تلاش می‌کند که با دست باز و کشیده مانع از زمین خوردن شود.
- ضربه شدیدی که ممکن است در هنگام تصادفات اتومبیل یا موتورسیکلت اتفاق به آرنج وارد شود.
- ضربه مستقیم به آرنج که می‌تواند باعث شکستگی شود مانند زمانی که شخص از روی دوچرخه مستقیماً با آرنج زمین می‌خورد.
- آسیب‌دیدگی از پهلو زمانی اتفاق می‌افتد که آرنج در حالی که دست صاف است ضربه می‌بیند مانند زمانی که آرنج از شیشه اتومبیل بیرون بوده و ضربه می‌بیند.
- هر گونه آسیب‌دیدگی مستقیم به آرنج، مچ دست، دست یا شانه ممکن است باعث شکستگی آرنج شود.
تشخیص
معمولاً پزشک از بیمار خواهد خواست که نحوه آسیب‌دیدگی خود را توضیح دهد. پزشک معاینات فیزیکی را انجام داد و توجه ویژه‌ای به دست آسیب‌دیده خواهد داشت. پزشک ممکن است دستور عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس از جلو و پهلوی دست آسیب‌دیده را بدهد. عکس‌برداری با اشعه ایکس از دو زاویه مختلف نیز ممکن است انجام شود. برخی دیگر از روش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی ممکن است انجام شود تا شکستگی آرنج با دقت مضاعفی مورد بررسی قرار گیرد. نیازی به انجام آزمایش‌های دیگری برای تشخیص شکستگی نیست.
اقدامات درمانی
استراحت
با استراحت کافی بسیاری از علائم برطرف شده و بیمار به تدریج توانایی انجام حرکاتی که در گذشته با درد انجام می‌شد را پیدا خواهد کرد.
جا انداختن آرنج شکسته
اگر استخوان آرنج شکسته باشد یا دررفته باشد، پزشک آن را جا می‌اندازد.وی استخوان را سر جای صحیح خود قرار داده و باعث کاهش چشمگیر درد می‌شود. قرار گرفتن استخوان‌ها در محل صحیح باعث تسریع فرایند بهبودی نیز می‌شود. در برخی مواقع ممکن است شکستگی استخوان باعث فشار وارد آمدن یا پاره شدن عصب‌ها و عروق خونی شود. جاانداختن استخوان این روند آسیب‌زا را متوقف می‌کند.
اسپلینت
اسپلینت ها برای نگه داشتن آرنج در یک وضعیت مشخص طراحی شده‌اند. اسپلینت ها برای آرنج شکسته معمولاً دست را از نزدیکی شانه ثابت نگه می‌دارد. این ابزار از تا شدن آرنج یا پیچ خوردن دست جلوگیری می‌کند. پزشک ممکن است از یک تسمه برای نگهداری راحت‌تر دستی که با وجود اسپیلینت سنگین شده است استفاده کند تا بیمار راحت‌تر بتواند دست خود را نگه دارد.
گچ گرفتن آرنج
استفاده از گچ برای درمان آسیب‌دیدگی‌های تازه آرنج توسط پزشکان به ندرت انجام می‌شود. گچ، به طور کامل دور دست قرار می‌گیرد، در حالی که اسپلینت به صورت جزئی قرار می‌گیرد. در صورتی که زیر گچ ورم رخ دهد، احتمال دارد که عصب‌ها و عروق خونی دست آسیب ببینند. اغلب استفاده از گچ برای کودکان مناسب است، زیرا احتمال گرفتگی آرنج در آنها کمتر است.
داروها
طیف گسترده‌ای از داروهای مسکن می‌توانند برای التیام درد شکستگی آرنج مورد مصرف قرار گیرند. داروهای خوراکی معمولاً برای دردهای خفیف مصرف می‌شوند. تزریق در عضلات یا در ورید برای تسکین دردهای متوسط تا شدید به کار برده می‌شوند. برخی از داروها هم مستقیماً روی مفصل آرنج استعمال شده تا درد را کاهش دهند.
دوران نقاهت و بهبودی
توانبخشی در مراحل اولیه آسیب‌دیدگی (در ۲ تا ۴ هفته اول) شامل استراحت و اجتناب از فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد و فشار بر استخوان می‌گردد می‌شود. بیمار باید از انجام فعالیت‌هایی که در آن آرنج مجبور به تحمل وزن بوده یا آرنج به عقب کشیده می‌شود خودداری کند.
حرکات غیرفعال مستمر
حرکات غیرفعال مستمر توسط دستگاه‌هایی که باعث حرکت مدام آرنج (مانند فلکشن و اکستنشن) آسیب دیده می‌شوند انجام می‌شود. دستگاه‌های حرکتی غیرفعال مستمر برای تنظیم دامنه حرکتی و سرعت حرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند. تنظیمات اولیه برای دامنه حرکتی بر اساس میزان راحتی هر فرد تحت درمان انجام می‌شد. سرعت و دامنه حرکتی با میزان ثبات و پایداری مفصل آرنج تناسب دارد.
فیزیوتراپی و توانبخشی برای شکستگی آرنج
فیزیوتراپی و توانبخشی به وسیله پزشک انجام شده و غالباً برای به حداکثر رساندن حرکت و کاهش احتمال گرفتگی آرنج به کار برده می‌شود. این حرکات شامل تمرینات آرنج، ماساژ، اولتراسوند،الکتروتراپی و لیزردرمانی سرد می‌شود.
الکتروتراپی
الکتروتراپی استخوان با استفاده از جریان الکتریکی یا اولتراسوند پالسی ضعیف–امواج صوتی با فرکانس بالا–برای کمک به تسریع بهبودی شکستگی استخوان انجام می‌شود. الکتروتراپی استخوان باعث می‌شود که بدن فکر کند که آسیب‌دیدگی به تازگی رخ داده و روند بهبودی آن را تسریع کند. در این حالت بدن پروتئین بیشتری تولید کرده تا سلول‌های ناحیه آسیب‌دیده را ترمیم کنند.
اولتراسوند تراپی
پزشک برای تحریک استخوان به روش اولتراسوند از ژل‌هایی روی پوست استفاده می‌کند که امواج صوتی اولتراسونیک که توسط یک دستگاه کوچک تولید می‌شود را به سمت استخوان آسیب‌دیده هدایت می‌کند. اولتراسوند،ترمیم استخوان را با تحریک استخوان برای دریافت کلسیم و برخی ژن‌های کدکننده پروتئین که در روند بهبودی مؤثر هستند تسریع می‌کند.
حرکات ورزشی برای شکستگی آرنج
افرادی که دوره بهبودی پس از شکستگی آرنج را طی کرده‌اند، باید تمرینات ورزشی خود را زیر نظر یک متخصص توانبخشی فیزیکی انجام دهند. این تمرینات و حرکات ورزشی باید سه بار در روز انجام شوند و در صورت تشدید علائم، باید متوقف شوند. هدف از این تمرینات، تقویت و استحکام‌بخشی آرنج و تثبیت پیشرفت‌های بهبودی است. برخی از این حرکات ورزشی عبارتند از:
-
- خم و صاف کردن آرنج دست
-
- چرخش ساعد
-
- فشار دادن توپ
