گرفتگی و اسپاسم عضلات یکی از علائم شایع کمردرد است که میتواند درد کمر را غیر قابل تحمل و حتی انجام کارهای ساده روزانه را سخت کند. برای کاهش این درد، پزشکان معمولاً داروهای شلکننده عضلات تجویز می‌کنند. متوکاربامول، باکلوفن و تیزانیدین از قرص‌های موثر و رایج شلکننده عضلات کمر هستند که تا حد زیادی به کاهش فعالیت عضلات به تسکین درد کمک می‌کنند. این داروها معمولاً در عرض ۳۰ تا ۶۰ دقیقه اثر می‌گذارند؛ اما باید توجه داشت که استفاده طولانی‌مدت از آنها میتواند عوارضی مثل خواب‌آلودگی، سرگیجه یا حتی وابستگی ایجاد کند. اگر درد کمر با این داروها بهبود نیافت یا علائم جدی‌تری مانند بی‌حسی یا ضعف پاها بروز پیدا کردند شدند، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.
کدام قرص برای کمردرد من مناسب است؟
اولین قدم برای انتخاب بهترین قرص برای درمان گرفتگی عضلات کمر و درد ناشی از آن، تشخیص علت گرفتگی و درد آن است. قرص‌های شلکننده عضلات کمر هرکدام مکانیسم اثر خاص خود را دارند و برای شرایط خاصی تجویز می‌شوند. برای انتخاب بهترین قرص‌های شلکننده عضلات کمر در ادامه مطلب ابتدا با علل و علائم مختلف گرفتگی عضلات کمر آشنا می‌شویم و سپس به بررسی انواع قرص‌های شلکننده عضلات کمر می‌پردازیم.
گرفتگی یا اسپاسم بر اثر فشار
یکی از علل شایع گرفتگی یا اسپاسم کمر، فشار یا استفاده بیش از حد و نادرست از عضلات کمر است. این اتفاق بیشتر زمانی می‌افتد که فرد فعالیت‌هایی مثل بلندکردن اجسام سنگین، نشستن طولانی‌مدت در وضعیت نامناسب، یا حرکات تکراری انجام دهد که به عضلات کمر فشار زیادی وارد می‌کند. عضلات در این حالت دچار تنش می‌شوند و ممکن است به شکل گرفتگی و درد شدید واکنش نشان دهند. بلندکردن وسایل سنگین بدون استفاده از تکنیک‌های درست، به‌ویژه در میان افراد میان‌سال که از کمردرد نیز رنج می‌برند حتی ممکن است به کشیدگی عضلات و آسیب‌های جدی‌تر منجر شود. این نوع گرفتگی معمولاً با درد ناگهانی و شدید همراه است و ممکن است دامنه حرکت را هم محدود کند.
علائم زیر به کمک می‌کنند تا مشخص شود که آیا کمردرد شما ناشی از گرفتگی عضلات در اثر فشار و استفاده بیش از حد است یا خیر:
- درد ناگهانی و شدید: درد ناشی از گرفتگی عضله معمولاً تیز و شدید است، به‌سرعت شروع می‌شود و شدت آن افزایش می‌یابد. درد ناشی از گرفتگی عضلات کمر در عمق عضله احساس می‌شود و با حرکت و فعالیت تشدید می‌شود. درد معمولاً در یک نقطه خاص از کمر احساس می‌شود و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن مانند پاها نیز منتشر شود.
- خشکی و گرفتگی عضلات: عضلات کمر سفت و دردناک شده و حرکت دادن آنها دشوار می‌شود. همچنین فرد انقباض ناگهانی و غیرارادی در عضلات کمر خود احساس می‌کند.
- مشکل در حرکت: ممکن است در خم‌شدن، چرخیدن یا بلندکردن اجسام مشکل داشته باشید.
- حساسیت به لمس: ناحیه دردناک ممکن است به لمس حساس باشد.
قرص‌های شلکننده عضلات
قرص‌های شلکننده عضلات اگرچه برای تسکین اسپاسم و درد عضلانی کمر تجویز می‌شوند، اما باید در کوتاه‌مدت و با دوز مناسب مصرف شوند؛ زیرا این داروها عوارضی مانند خواب‌آلودگی، سرگیجه و ضعف عضلانی ایجاد می‌کنند و مصرف درازمدت آنها هم ممکن است وابستگی ایجاد کند.
بعضی از رایج‌ترین و مؤثرترین قرص‌های شلکننده عضلات کمر عبارت‌اند از:
گرفتگی همراه با آرتروز کمر
زمانی که مفاصل در ناحیه کمر دچار آرتروز شوند، درد مزمن ناشی از آرتروز میتواند باعث تنش عضلانی شود و بدن به طور طبیعی سعی می‌کند مفصل آسیب‌دیده را ثابت نگه دارد. آرتروز میتواند با تخریب مفاصل باعث التهاب و درد، تغییر شکل مفاصل و کاهش دامنه حرکتی شود. این درد و کاهش دامنه حرکتی منجر به انقباض طولانی مدت عضلات اطراف مفصل و گرفتگی عضلات کمر می‌شود.
علائم و نوع درد آرتروز به شرح زیر است:
- خشکی صبحگاهی: احساس خشکی در مفاصل کمر به‌ویژه پس از بیدارشدن از خواب.
- درد عمیق و مبهم: دردی که در عمق عضلات احساس می‌شود و ممکن است به‌صورت یک درد ثابت یا تیرکشیدن توصیف شود.
- تشدید درد هنگام فعالیت: با انجام فعالیت‌های فیزیکی، بلندکردن اجسام سنگین یا تغییر وضعیت بدن، درد ممکن است تشدید شود.
- کاهش درد هنگام استراحت: با استراحت و قراردادن کمر در وضعیت راحت، درد ممکن است کاهش یابد.
- درد شبانه: بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز کمر، در شب به دلیل تغییر وضعیت بدن در هنگام خواب، درد بیشتری را احساس می‌کنند.
- تغییر در راه‌رفتن: ممکن است در راه‌رفتن لنگ بزنید یا احساس کنید که کمرتان قفل شده است.
- کاهش قدرت عضلانی: ممکن است در بلندکردن اجسام یا انجام فعالیت‌های روزمره مشکل داشته باشید.
- بی‌حسی یا گزگز در پاها: در برخی موارد، آرتروز کمر، باعث فشرده‌شدن اعصاب و ایجاد بی‌حسی یا گزگز در پاها می‌شود.
قرص‌های شلکننده عضلات
قرص‌های شلکننده عضلات، به‌ویژه در مورد گرفتگی کمر ناشی از آرتروز، میتواند تا حد زیادی به کاهش انقباض عضلات و بهبود دامنه حرکتی کمر کمک کند.
برخی از قرص‌های شلکننده عضلات کمر به‌ویژه برای گرفتگی ناشی از آرتروز شامل موارد زیر هستند:
گرفتگی همراه با دیسک کمر
در فتق دیسک کمر بخشی از دیسک بین مهره‌ای، از جای خود خارج شده و به عصب‌های اطراف فشار وارد می‌کند. این فشار به عصب میتواند باعث التهاب، تحریک و در نتیجه درد و اسپاسم عضلانی شود. همچنین گرفتگی کمر در اثر فتق دیسک میتواند به دلیل تحریک عصب، انقباض عضلات به دلیل سیستم دفاعی بدن و وضعیت بدنی نامناسب رخ دهد. گرفتگی عضلات ناشی از دیسک کمر بسیار شایع است و ممکن است درد شدیدی را به همراه داشته باشند.
در ادامه با علائم و نوع درد گرفتگی عضلات کمر ناشی از فتق دیسک آشنا می‌شویم:
- درد تیر کشنده: دردی که از کمر شروع شده، به سمت پاها یا باسن کشیده می‌شود و اغلب در یک طرف بدن احساس می‌شود. درد اغلب به‌صورت تیرهای تیز و ناگهانی توصیف می‌شود که ممکن است در امتداد عصب آسیب‌دیده منتشر شود.
- درد هنگام نشستن، ایستادن یا سرفه: تغییر وضعیت بدن به حالت ایستاده یا نشسته یا فشارآوردن به کمر در اثر عطسه یا سرفه میتواند باعث تشدید درد شود.
- درد مبهم و مداوم: علاوه بر درد تیر کشنده، ممکن است یک درد مبهم و مداوم نیز در ناحیه کمر احساس شود.
- تشدید درد هنگام حرکت: بسیاری از افراد مبتلا به این مشکل، هنگام خم‌شدن، بلندکردن اجسام سنگین یا تغییر وضعیت بدن، درد شدیدتری را احساس می‌کنند.
- ضعف عضلانی: ممکن است در پاها احساس ضعف و بی‌حسی کنید که انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار می‌کند.
- بی‌حسی یا گزگز: در ناحیه کمر، پاها یا باسن ممکن است احساس بی‌حسی یا گزگز کنید.
- مشکل در راه‌رفتن: گرفتگی عضلات میتواند تعادل شما را بر هم زده و راه‌رفتن را دشوار کند.
قرص‌های شلکننده عضلات
زمانی که دیسکی در ستون فقرات دچار فتق می‌شود، عضلات اطراف آن درگیر التهاب و اسپاسم می‌شوند و به همین دلیل قرص‌های شلکننده عضلات میتواند هم درد دیسک را تسکین دهد، هم مسیر را برای پیگیری سایر درمان‌ها به‌ویژه فیزیوتراپی هموار کند.
قوی‌ترین قرص‌های شلکننده عضلات برای گرفتگی عضلات کمر ناشی از فتق دیسک کمر شامل موارد زیر می‌شوند:
گرفتگی همراه با رگ به رگ شدن کمر
رگ به رگ شدن کمر به معنای کشیده‌شدن بیش از حد و آسیب‌دیدگی رباط‌ها و بافت‌های نرم اطراف ستون فقرات است. این اتفاق معمولاً به دلیل ضعف عضلات مرکزی بدن، حرکات ناگهانی، بلندکردن اجسام سنگین یا چرخش ناگهانی کمر، تصادفات یا ضربه‌ها و فعالیت‌های ورزشی شدید رخ می‌دهد.
در ادامه، با علائم و نوع درد در گرفتگی عضلات کمر ناشی از رگ به رگ شدن آشنا می‌شویم:
- تورم و التهاب: در ناحیه آسیب‌دیده ممکن است تورم و قرمزی مشاهده شود.
- کبودی: در برخی موارد، در اثر پاره شدن مویرگ‌ها کبودی در اطراف ناحیه آسیب‌دیده ایجاد می‌شود.
- درد ناگهانی و شدید: درد ناشی از رگ به رگ شدن کمر معمولاً به‌صورت درد تیز و تیر کشنده توصیف می‌شود. این درد ممکن است با فعالیت بدنی تشدید شود و با استراحت کاهش یابد. این درد معمولاً فقط در محل آسیب‌دیدگی احساس می‌شود.
- کاهش دامنه حرکتی: مشکل در خم‌شدن، چرخیدن یا بلندکردن اجسام.
- اسپاسم عضلانی: انقباضات ناگهانی و دردناک عضلات کمر.
قرص‌های شلکننده عضلات
در صورت رگ‌به‌رگ شدن کمر، عضلات اطراف ناحیه آسیب‌دیده منقبض می‌شوند تا از حرکت بیشتر و آسیب بیشتر جلوگیری کنند. قرص‌های شلکننده عضله با کاهش این انقباض، به تسکین درد و اسپاسم کمک می‌کنند و این امکان را به فرد می‌دهند تا سایر درمان‌ها از جمله انجام ورزش‌های اصلاحی یا فیزیوتراپی را پیگیری کند.
قوی‌تری قرص‌های شلکننده عضلات مناسب برای گرفتگی عضلات ناشی از رگ‌به‌رگ شدن عضلات کمر شامل موارد زیر می‌شوند:
اگرچه قرص‌های شلکننده عضلات برای تسکین درد و اسپاسم عضلانی مؤثر هستند، اما این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی، مشکلات گوارشی و ضعف عضلانی را به همراه داشته باشند. مصرف بیش از حد قرص‌های شلکننده عضلانی میتواند باعث بروز عوارض جدی‌تری مانند اختلال در تمرکز، سرگیجه، کاهش فشارخون، مشکلات تنفسی در پی داشته شود. علاوه بر این داروها ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته و مصرف همزمان آنها عوارض جانبی را تشدید کنند. همچنین استفاده طولانی‌مدت از شلکنندههای عضلانی میتواند وابستگی فیزیکی و روانی ایجاد کرده و قطع ناگهانی آنها باعث بروز علائم ترک شود.
معرفی قوی‌ترین قرص‌های شلکننده عضلات کمر
داروهای شلکننده عضلات با مکانیسم‌های مختلف عمل می‌کنند و قدرت و اثربخشی متفاوتی دارند. برخی از آنها همراه با شل کرده عضلات، به کاهش التهاب نیز کمک می‌کنند. برخی از قرصها مسیر درد را مسدود کرده و برخی دیگر تنها عضلات را شل می‌کنند و اثرات آرامبخش دارند.
تعیین قوی‌ترین دارو برای هر فرد به عوامل مختلفی از جمله شدت درد، علت گرفتگی، سطح سلامتی فرد و سایر داروهایی که مصرف می‌کند بستگی دارد؛ با این حال در بخش بعدی برخی از این قرصها را که بیشترین تأثیر و کمترین عوارض را دارند، معرفی می‌کنیم. باید توجه داشت که قرص‌های شلکننده عضلات معمولاً عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی، سرگیجه، ضعف عضلانی، مشکلات گوارشی را به همراه دارند و ممکن است هنگام مصرف آنها لازم باشد تا کمی در برنامه روزانه خود تغییر ایجاد کنید. همچنین مصرف این قرصها برای افراد دارای بیماری‌های کبدی، بیماری‌های کلیوی و در دوران بارداری و شیردهی، حتماً باید احتیاط و طبق تجویز پزشک صورت بگیرد.
قرص‌های رایج برای گرفتگی عضلات کمر
مصرف قرص‌های رایج و عمدتاً بدون نیاز به نسخه، معمولاً اولین اقدام برای تسکین گرفتگی عضلات کمر است. قرص‌های رایج معمولاً نسبت به قرص‌های کمتر رایج، عوارض کمتر و رواج بیشتری دارند، با این حال باید توجه داشت که مانند هر داروی دیگری، این قرصها هم دارای عوارض (خواب‌آلودگی، گاهی سرگیجه، احساس ضعف) هستند، بنابراین بهتر است قبل از مصرف آنها، حتماً با یک متخصص در این زمینه مشورت کنید تا از عوارض آنها یا عوارض تداخل دارویی پیشگیری کنید.
| قرص‌های شلکننده عضلات | ||
|---|---|---|
| دارو | مدت ماندگاری | موارد استفاده و نکات مهم |
| متوکاربامول | ۴ تا ۶ ساعت | درد و اسپاسم حاد عضلات ناشی از گرفتگی عضلانی – خوابآور |
| باکلوفن | بیش از ۶ ساعت | کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات ناشی از بیماری‌هایی مانند (MS)، آسیب نخاعی و برخی دیگر از اختلالات عصبی |
| تیزانیدین | بیش از ۶ ساعت | درمان گرفتگی و درد عضلات کمر ناشی از فتق دیسک کمر، آسیب‌های ستون فقرات، اسپاسم عضلانی مرتبط با استرس |
| دیازپام | بیش از ۶ ساعت | درمان اضطراب، بی‌خوابی، اسپاسم عضلانی- احتمال ایجاد وابستگی دارویی |
متوکاربامول
متوکاربامول (Methocarbamol) دارویی است که با کاهش فعالیت اعصاب در نخاع، باعث کاهش اسپاسم عضلانی و کاهش درد می‌شود. متوکاربامول معمولاً برای درمان دردهای ناشی از آسیب‌های ورزشی، کشیدگی عضلات و مشکلات ستون فقرات تجویز می‌شود. اثرات درمانی متوکاربامول معمولاً پس از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ظاهر می‌شود و طی ۲ تا ۳ ساعت به حداکثر می‌رسد. مدت زمان ماندگاری اثر متوکاربامول در بدن به دوز مصرفی و وضعیت فرد بستگی دارد؛ اما معمولاً بین ۴ تا ۶ ساعت است.
موارد منع مصرف:
- داشتن سابقه آلرژی به مصرف متوکاربامول
- داشتن سابقه تشنج
- ابتلا به میاستنی گراویس (بیماری خودایمنی که سبب ضعف عضلات می‌شود)
- دوران بارداری و شیردهی
- کودکان کمتر از ۱۶ سال
باکلوفن
باکلوفن (Baclofen) معمولاً برای کاهش اسپاسم و سفتی عضلات در بیماری‌هایی مانند ام‌اس، فلج مغزی و آسیب‌های نخاعی استفاده می‌شود. این دارو با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی، سیگنال‌های عصبی که باعث انقباض عضلات می‌شوند را کاهش می‌دهد و در نتیجه عضلات آرام‌تر می‌شوند. اثرگذاری باکلوفن معمولاً از چند ساعت پس از مصرف شروع می‌شود و به طور کلی، اثرات این دارو ممکن است چند ساعت تا چند روز باقی بماند. دوز مصرفی باکلوفن باید توسط پزشک تعیین شود. هرگز به طور خودسرانه دوز دارو را تغییر ندهید و قطع نکنید زیرا قطع ناگهانی باکلوفن میتواند عوارض جدی ایجاد کند.
موارد منع مصرف:
- هر گونه سابقه حساسیت به باکلوفن
- سابقه ابتلا به بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی
- سابقه صرع یا سایر اختلالات تشنجی و پارکینسون
- سابقه فشارخون بالا، سکته مغزی یا لخته‌شدن خون
- بارداری و شیردهی
- کودکان کمتر از ۱۲ سال
تیزانیدین
تیزانیدین (Tizanidine) دارویی است که از آن برای درمان اسپاسم عضلانی و کاهش درد ناشی از آن در عضلات مختلف بدن به‌ویژه کمر، استفاده می‌شود. اثرگذاری تیزانیدین معمولاً ظرف ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت پس از مصرف شروع می‌شود و معمولاً تا بیش از ۶ ساعت باقی می‌ماند. تعیین دوز دقیق تیزانیدین باید توسط پزشک متخصص انجام شود. همچنین مصرف تیزانیدین با غذا میتواند به کاهش عوارض گوارشی کمک کند.
موارد منع مصرف:
- حساسیت به تیزانیدین یا هر یک از ترکیبات آن
- نارسایی شدید کلیه و کبد
- دوران بارداری و شیردهی (مگر با تجویز پزشک)
- افت فشارخون شدید
- افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند (مگر با تجویز پزشک)
دیازپام
دیازپام دارویی است که برای درمان اضطراب، بی‌خوابی، اسپاسم عضلانی و برخی اختلالات تشنجی استفاده می‌شود. دیازپام با افزایش اثر مهاری انتقال‌دهنده عصبی در مغز، فعالیت نورون‌ها را کاهش می‌دهد و معمولاً به‌سرعت اثر می‌کند و در عرض چند دقیقه تا چند ساعت میتواند اثر شل‌کنندگی عضلات و تسکین درد داشته باشد.
دیازپام در صورت ابتلا به بیماری‌های عضلانی، آب سیاه چشم (گلوکوم) و اختلالات تنفسی باید بااحتیاط و تجویز پزشک مصرف شود. همچنین دیازپام ممکن است با برخی داروهای دیگر مانند داروهای خوابآور، ضدافسردگی و الکل تداخل داشته باشد، بنابراین پیش از مصرف با پزشک مشورت کنید. توجه داشته باشید که دیازپام یک داروی اعتیادآور است و مصرف طولانی‌مدت و افزایش دوز آن میتواند منجر به وابستگی و مشکلات ترک شود.
موارد منع مصرف:
- داشتن سابقه حساسیت به دیازپام
- مشکلات شدید تنفسی، آپنه خواب یا قطع تنفس در هنگام خواب
- داشتن سابقه تشنج یا افسردگی
- اعتیاد به مصرف مواد یا الکل
- دوران بارداری و شیردهی
- کودکان کمتر از ۱۸ سال
قرص‌های کمتر رایج برای گرفتگی عضلات کمر
برای درمان گرفتگی عضلات کمر و کاهش درد و اسپاسم ناشی از آن، قرص‌های دیگری نیز وجود دارند که در ایران تولید نمی‌شوند و دسترسی به آنها محدودتر است. در ادامه به بررسی بعضی از این قرصها می‌پردازیم.
| قرص‌های شلکننده عضلات | ||
| دارو | مدت ماندگاری | موارد استفاده و نکات مهم |
| کلرزوکسازون | بیش از ۶ ساعت | تسکین کمردرد، گردن درد، شل کردن عضلات برای آمادگی قبل از جراحی و درمان کوتاه‌مدت اسپاسم عضلانی و درد ناشی از آن |
| متاکسالون | بیش از ۶ ساعت | کاهش انقباضات ناگهانی و غیرارادی عضلات، آسیب‌های ورزشی و تسکین درد و اسپاسم عضلانی |
کلرزوکسازون
کلرزوکسازون(Chlorzoxazone) معمولاً برای درمان کوتاه‌مدت اسپاسم عضلانی و درد ناشی از آن استفاده می‌شود. این دارو با کاهش فعالیت اعصاب در نخاع، باعث شل‌شدن عضلات می‌شود و در نتیجه درد و گرفتگی را کاهش می‌دهد. معمولاً اثر شل‌کنندگی کلرزوکسازون ظرف یک ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود. مدت‌زمان اثرگذاری این دارو چند ساعت تا چند روز ادامه می‌یابد. این دارو باعث خواب‌آلودگی می‌شود و مصرف همزمان کلرزوکسازون با الکل میتواند عوارض جانبی آن را تشدید کند.
متاکسالون
متاکسالون(Metaxalone) با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی در نخاع، باعث کاهش انتقال پیام‌های عصبی به عضلات می‌شود. این امر منجر به شل‌شدن عضلات و کاهش درد و اسپاسم می‌شود. اثر متاکسالون معمولاً ظرف یک ساعت پس از مصرف شروع می‌شود و مدت‌زمان اثرگذاری متاکسالون به طور معمول، چند ساعت تا چند روز ادامه می‌یابد. از تغییر خودسرانه دوز متاکسالون یا قطع ناگهانی آن خودداری کنید. از مصرف الکل هم زمان با متاکسالون اجتناب کنید؛ زیرا خطر خواب‌آلودگی و سرگیجه را افزایش می‌دهد.
چه زمانی برای گرفتگی عضلات کمر به پزشک مراجعه کنیم؟
درصورتی‌که گرفتگی عضلات کمر و درد ناشی از آن بیش از یک هفته ادامه پیدا کرده و با روش‌های معمول و مصرف داروهای مسکن و شلکنندههای عضله برطرف نشد، همچنین اگر علائم زیر با گرفتگی عضلات کمر همراه بود بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
- درد هنگام سرفه، عطسه و خندید: درد کمر هنگام عطسه، سرفه یا خندیدن اغلب ناشی از افزایش ناگهانی فشار بر ستون فقرات است. فعالیت‌هایی مانند عطسه، سرفه و خندیدن باعث انقباض ناگهانی عضلات شکمی و دیافراگم می‌شوند و فشار زیادی را به ستون فقرات وارد می‌کنند. این فشار میتواند دیسک‌های بین مهره‌ای را تحریک کند و باعث بیرون‌زدگی یا پارگی آنها شود. همچنین، ممکن است ریشه‌های عصبی که از بین مهره‌ها عبور می‌کنند، تحت‌فشار قرار بگیرند و باعث درد شوند.
- بی‌حسی و گزگز پا و بازو: درد کمر همراه با بی‌حسی و گزگز پا و بازو معمولاً به دلیل فشردگی یا تحریک اعصاب نخاعی رخ می‌دهند. فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی از شایع‌ترین علل این مشکل هستند. آرتروز ستون فقرات، آسیب‌های نخاعی و برخی بیماری‌های عصبی نیز میتوانند باعث این علائم شوند. این درد معمولاً با فعالیت بدنی، سرفه، عطسه و تغییر وضعیت بدتر می‌شود و ممکن است همراه با ضعف عضلانی نیز باشد.
- درد چرخشی در پا: درد کمر همراه با درد چرخشی در پا، معمولاً نشانه‌ای از فشردگی عصب سیاتیک است. عصب سیاتیک طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین عصب بدن است که از ناحیه کمر شروع شده و تا انتهای پا ادامه می‌یابد. هرگونه فشردگی یا تحریک این عصب میتواند باعث درد شدید در کمر، باسن و پا شود.
- تب یا سایر علائم عفونت: کمردرد همراه با تب و علائم عفونت مانند لرز، تعریق شبانه و کاهش وزن، معمولاً نشان‌دهنده عفونت در مهره‌ها، دیسک‌ها یا بافت‌های اطراف ستون فقرات است. این عفونت میتواند از طریق جریان خون به ستون فقرات برسد یا در اثر جراحی یا تروما ایجاد شود. علائم دیگر این عفونت شامل درد شدید و مداوم در کمر، حساسیت به لمس در ناحیه کمر، ضعف عضلانی و مشکلات عصبی است.
- مشکل در راه‌رفتن: درد کمر همراه با مشکل در راه رفتن، یک مشکل شایع است که میتواند ناشی از فشار بر روی عصب سیاتیک یا سایر اختلالات ساختاری یا عصبی باشد. فتق دیسک، یکی از علل شایع این مشکل است که در آن بخشی از دیسک بین مهره‌ای بیرون زده و به عصب سیاتیک فشار می‌آورد. تنگی کانال نخاعی، آرتروز ستون فقرات، کشیدگی عضلات یا رباط‌های کمر، عفونت‌ها و تومورها نیز از جمله علل احتمالی این مشکل هستند.
سؤالات متداول
آیا گرفتگی کمر با مسکن خوب می‌شود؟
مسکن‌ها میتوانند به طور موقت درد ناشی از گرفتگی عضلات کمر را تسکین دهند، اما برای رفع گرفتگی و اسپاسم عضلات کمر کافی نیستند.
آیا قرص‌های شلکننده عضلات اعتیادآور هستند؟
قرص‌های شلکننده عضلات به‌طورکلی اعتیادآور نیستند؛ اما برخی از افراد ممکن است با مصرف طولانی‌مدت شلکنندههای عضلانی به آنها وابستگی پیدا کنند.
برای کاهش کمردرد، قرص بهتر است یا پماد موضعی؟
در موارد خفیف، گرفتگیهای خفیف عضلات کمر ممکن است با پماد تسکین یابند، اما در موارد شدید یا مواردی که گرفتگی عضلات کمر ناشی از آرتروز یا فتق دیسک است قرصها مؤثرترند.
چقدر طول می‌کشد تا شلکننده عضلانی اثر کند؟
معمولاً داروهای شلکننده عضلات پس از ۳۰ دقیقه اولین علائم درمانی خود را نشان می‌دهند و بعد از یک تا ۲ ساعت به طور کامل اثر می‌کند.
پس از مصرف شلکنندههای عضلانی چه کارهایی نباید انجام داد؟
هنگام مصرف شلکنندههای عضلانی، نباید الکل مصرف کنید. این داروها فکرکردن و عملکرد طبیعی را سخت می‌کنند، حتی اگر دوز کم‌مصرف کنید، بنابراین ترکیب آنها با الکل میتواند خطر تصادف را افزایش دهد. همچنین هنگام مصرف شلکنندههای عضلانی، نباید رانندگی کنید یا با ماشین‌آلات سنگین کار کنید.
آیا می‌توان بعد از مصرف شلکنندههای عضلانی ورزش کرد؟
به طور کلی، توصیه نمی‌شود که بلافاصله بعد از مصرف شل کننده‌های عضلانی ورزش کنید. این داروها به منظور شل کردن عضلات و کاهش اسپاسم تجویز می‌شوند و میتوانند باعث خواب‌آلودگی، سرگیجه و کاهش هماهنگی شوند. انجام فعالیت‌های فیزیکی مانند ورزش در این شرایط میتواند خطرناک باشد و احتمال زمین خوردن و آسیب دیدگی را افزایش دهد.
آیا شلکنندههای عضلانی بر قلب تأثیر می‌گذارند؟
بله، برخی از شلکنندههای عضلانی میتوانند بر قلب تأثیر بگذارند. این تأثیر بسته به نوع دارو، دوز مصرفی و شرایط فردی متفاوت است. برخی از این داروها میتوانند باعث افزایش یا کاهش ضربان قلب شوند. بعضی از شلکنندههای عضلانی ممکن است باعث کاهش یا افزایش فشارخون و تغییراتی در ریتم طبیعی قلب شوند.
چه داروهایی را نمیتوان با شلکنندههای عضلانی مصرف کرد؟
بهتر است داروهای آرامبخش و خوابآور، الکل، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضددرد، داروهای قلبی و داروهای ضد حساسیت و فشارخون را با داروهای شلکننده عضلانی مصرف نکنید یا در صورت لزوم با مشورت پزشک مصرف کنید.
آیا شلکنندههای عضلانی بر فشارخون تأثیر می‌گذارند؟
شلکنندههای عضلانی که برای درمان اسپاسم و گرفتگی عضلانی استفاده می‌شوند معمولاً فشارخون را افزایش نمی‌دهند؛ اما ممکن است فشارخون را پایین بیاورند به‌خصوص در افرادی که قرص فشارخون مصرف می‌کنند.
آیا شلکنندههای عضلانی بر توان جنسی اثر میگذارد؟
بله، برخی از شلکنندههای عضلانی میتوانند بر توان جنسی تأثیر بگذارند. این تأثیر بسته به نوع دارو، دوز مصرفی و شرایط فردی متفاوت است. در برخی موارد، مصرف این داروها به مدت طولانی میتواند باعث اختلال نعوظ در مردان شود. شلکنندههای عضلانی ممکن است باعث کاهش حساسیت جنسی در زنان و مردان شوند و بر میل جنسی و عملکرد جنسی تأثیر بگذارند.
چه کسانی نباید شلکنندههای عضلانی مصرف کنند؟
افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی، افراد مبتلا به میاستنی گراویس، افراد مبتلا به اختلالات تنفسی، افراد مبتلا به گلوکوم، افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، زنان باردار و شیرده، افراد سالمند، افراد مبتلا به اختلالات خونی، افراد مبتلا به اختلالات عصبی بهتر است قرص‌های شلکننده عضله را بااحتیاط و با تجویز پزشک مصرف کنند.
آیا مصرف قرص‌های مسکن و شلکننده عضلانی با هم مشکلی ندارد؟
مصرف همزمان قرص‌های مسکن و شل کننده عضلانی معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند و اغلب برای تسکین درد و اسپاسم عضلانی تجویز می‌شود. در واقع، ترکیب این دو نوع دارو میتواند اثر درمانی بهتری داشته باشد اما نباید در مصرف این داروها زیاده‌روی کرد.
آیا شلکنندههای عضلانی بر توانایی فکرکردن تأثیر میگذارد؟
بله، بسیاری از شلکنندههای عضلانی باعث خواب‌آلودگی و خستگی می‌شوند که میتواند بر تمرکز و توانایی فکر کردن تأثیر بگذارد. همچنین برخی از این داروها میتوانند باعث سرگیجه و گیجی شوند که بر توانایی تفکر واضح تأثیر می‌گذارند. در برخی موارد، مصرف بیش از حد یا حساسیت به دارو میتواند باعث کاهش هوشیاری و مشکلات شناختی شود.
آیا می‌توانم قبل از خواب قرص شلکننده عضلانی مصرف کنم؟
بله، بسیاری از افراد برای تسکین درد و اسپاسم عضلانی و داشتن خوابی آرام‌تر، شل کننده‌های عضلانی را قبل از خواب مصرف می‌کنند. این داروها با آرام کردن عضلات و کاهش تنش، به شما کمک می‌کنند تا راحت‌تر به خواب بروید.
آیا شلکنندههای عضلانی باعث زیادشدن ادرار می‌شوند؟
آرام‌بخش‌ها و شلکنندههای عضلانی به مثانه فشار می‌آورند و ادرار بیشتری تولید می‌کنند. این عارضه به‌عنوان بی‌اختیاری موقت شناخته می‌شود و به‌سادگی با قطع مصرف این داروها قابل درمان است.
آیا شلکنندههای عضلانی میتوانند باعث مشکلات تعادل شوند؟
بله، برخی از شلکنندههای عضلانی میتوانند باعث ایجاد مشکلات تعادل شوند. این عارضه جانبی اغلب به دلیل تأثیر دارو بر سیستم عصبی مرکزی رخ می‌دهد.