عارضه “اپیکندیلیت داخلی” به عنوان یک التهاب در بخش داخلی استخوان مفصل آرنج شناخته می‌شود. این عارضه به طور عمومی به عنوان “آرنج گلف بازان” شناخته می‌شود، اما این نمی‌آید که تنها گلف‌بازان مبتلا به این بیماری هستند. حرکات چرخشی مکرر باز گلف، یکی از علل شایع بروز آرنج گلف بازان است. فعالیت‌های مکرر دیگری مانند پرتاب اجسام، استفاده از تبر برای خرد کردن چوب، کار با اره برقی و استفاده از ابزارهای دستی می‌توانند نیز منجر به این بیماری شوند. هر نوع فعالیتی که باعث فشار بر ماهیچه‌های ساعد شود، می‌تواند علائم بیماری آرنج گلف بازان را تحریک کند.
هنگامی‌که معاینات تشخیصی تکمیل گردید، متخصصین طب فیزیکی ما در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی قصر، گزینه‌های درمانی متناسب با شرایط شما را ارائه می‌دهند، به‌نحوی‌که سرعت بهبودی شما افزایش یافته و بتوانید سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره زندگی خود بازگردید.
هنگامی‌که برنامه درمان طب فیزیکی شما در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی قصر، شروع می‌شود، متخصصین طب فیزیکی ما در مورد نحوه انجام فعالیت‌های روزمره، بدون ایجاد فشار اضافی بر آرنج، آموزش و راهنمایی‌های لازم را ارائه خواهند داد.
ممکن است متخصصین ما در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی قصر درمان‌های تکمیلی دیگری همچون: تحریک الکتریکی، شوک‌درمانی، ماساژ،درمان‌های دستی، و تزریق ازون یا پی.آر. پی را برای کاهش درد و بهبودترمیم کلاژن‌ها توصیه نمایند.
جهت مشاوره یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های ۰۳۱۳۲۳۶۷۴۶۵ – ۰۳۱۳۲۳۳۰۳۸۲ تماس حاصل فرمایید.
چه بخش‌هایی از آرنج در بیماری” آرنج گلف بازان” تحت تأثیر قرار می‌گیرد؟
عضلات فلکسور (خم کننده) مچ دست؛ ماهیچه‌های ساعد هستند که دست را به‌طرف جلو خم می‌کنند. فلکسورهای مچ دست در سمت کف دست واقع شده‌اند. اغلب فلکسورهای مچ دست؛ توسط یک تاندون اصلی به بخش اپی کندیل داخلی (بخش داخلی سر مفصل) آرنج متصل می‌شوند. به این تاندون ” تاندون مشترک فلکسور (خم کننده)” می‌گویند.
علل ایجاد عارضه آرنج گلف بازان
استفاده بیش‌ازحد از عضلات و تاندون‌ها
استفاده بیش‌ازحد از عضلات و تاندون‌های ساعد و آرنج، شایع‌ترین دلیل ابتلای افراد به آرنج گلف بازان محسوب می‌شود.
انجام برخی از انواع فعالیت‌های تکراری می‌تواند فشار وارده بر تاندون‌ها و آرنج را افزایش دهد.
آرنج گلف بازان یک اختلال است که منشأ آن در سلول‌های تاندون‌ها قرار دارد. این حالت توسط پزشکان به عنوان “تاندونیت” (التهاب تاندون‌ها) شناخته می‌شود. در تاندونیت، فرض بر این است که پارگی و ساییدگی میکروسکوپی در تاندون‌ها باعث تخریب و تضعیف بافت آنها می‌شود.
بافت اسکار
به‌جای سلول‌های التهابی، بدن یک نوع سلول به نام “فیبروبلاست” را تولید می‌کند. هنگامی‌که این اتفاق می‌افتد، کلاژن‌ها قدرت خود را از دست می‌دهند. شکننده و ضعیف شده و ممکن است به‌راحتی دچار آسیب‌دیدگی گردند. هر بار که کلاژن‌ها تخریب می‌شوند، در پاسخ، بدن در تاندون‌ها بافت اسکار تولید می‌نماید. درنهایت، به علت تجمع بافت اسکار، تاندون‌ها ضخیم می‌شوند.
علائم آرنج گلف بازان
علامت اصلی گلف البو حساسیت به لمس و درد در قسمت داخلی سر مفصل آرنج می‌باشد. درد معمولاً از قسمت اپی کندیل داخلی مفصل شروع شود و ممکن است تا پایین ساعد گسترش یابد. خم کردن مچ دست، چرخاندن ساعد و یا بلند کردن اشیاء می‌تواند درد را بدتر کند. ممکن است هنگام بلند کردن اشیاء و یا مشت کردن دست خود، احساس ضعف نمایید.
تشخیص بیماری آرنج گلف بازان
هنگامی‌که شما برای بار نخست به کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی قصر، مراجعه می‌کنید، متخصصین ما سابقه کامل پزشکی شما را بررسی می‌کنند. اغلب معاینه فیزیکی در تشخیص آرنج گلف بازان مفید است. همچنین ممکن است آزمایش‌های تکمیلی دیگری به جهت تشخیص آرنج گلف بازان و ارزیابی قدرت مچ و ساعد شما در مرکز ما صورت بپذیرد.
درمان بیماری آرنج گلف بازان
کلید درمان غیر جراحی این عارضه، حفظ و تقویت کلاژن‌ها در تاندون‌ها می‌باشد. هدف ما کمک به ترمیم تاندون‌ها می‌باشد.
توقف فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شوند
اگر شما یک گلف باز یا پرتاب‌گر هستید، باید فعالیت‌های ورزشی خود را متوقف کنید. اما باید توجه داشت که ورزش تنها عامل بیماری آرنج گلف بازان نیست یا سبب تشدید علائم آن نمی‌شود. فشار قوی بر روی هر چیزی یا نگه‌داشتن آن برای مدت طولانی می‌تواند وضعیت شما را تشدید کند، حتی باز کردن درهای سنگین هم ممکن است.
سرما درمانی
سرما درمانی یا استفاده از بسته یخ، باید در مراحل اولیه اعمال شود، یعنی در ۲ الی ۳ روز اول وقتی که بیماری در مرحله حاد قرار دارد. این کار می‌تواند درد را تسکین و تورم را کاهش دهد، همچنین در مرحله بعد می‌تواند جریان خون را در ناحیه افزایش دهد. بالا نگه‌داشتن عضو نیز می‌تواند از طریق نیروی جاذبه کمک‌کننده باشد تا تورم کاهش یافته و مایعات از محل آسیب دور شوند.
استفاده از بریس، محافظ یا نگه‌دارنده‌های گرماده
این کار از آرنج حمایت کرده و از آسیب رساندن بیشتر جلوگیری به عمل می‌آورد. نوعی از بریس‌های (محافظ طبی) آرنج وجود دارد که به دور ساعد بسته می‌شود، درست در نزدیکی زیر آرنج آسیب‌دیده. این کار زاویه انتقال نیروها از تاندون‌ها را تغییر می‌دهد، درنتیجه فشار وارده بر آرنج کاهش می‌یابد.
داروها
NSAID (داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی) مانند ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک نمایند، به‌خصوص در مراحل اولیه آسیب. تصور بر این است که بعداً در دوره بهبودی، اثر آنها کاهش می‌یابد. همیشه قبل از مصرف دارو با یک پزشک به مشورت بپردازید.
تزریق کورتیکواستروئیدها
می‌توان در نقاطی که حداکثر حساسیت وجود دارد، داروهای استروئیدی را تزریق نمود. هنگام تزریق در آرنج گلف بازان باید مراقبت‌های ویژه‌ای اعمال شود، چرا که ممکن است عصب اولنار آسیب ببیند. تزریق استروئید می‌تواند پس از شش هفته تا دو ماه تکرار شود.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
نمونه‌ای از خون بیمار گرفته می‌شود و در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می‌شود. سپس سنگین‌ترین لایه از پلاسما (غلظت بالایی از پلاکت‌ها) دوباره به بیمار تزریق می‌شود.
تزریق ازون
تزریق ازون باعث افزایش جذب اکسیژن و بهبود گردش خون می‌شود. جریان خون در رگ‌های کوچک نیز افزایش می‌یابد.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی ممکن است شامل تمرینات ورزشی، ماساژ درمانی، اولتراسوند درمانی و یا بانداژ نمودن اندام باشد. ترکیب فیزیوتراپی با درمان‌های دستی و تمرینات ورزشی در دوره مراقبت شش هفته اول و پس از شش هفته تزریق کورتون داری مزیت‌های فراوان است. در حال حاضر هیچ مطالعه دقیقی وجود ندارد که به‌تنهایی برتری یک نوع تکنیک را بر دیگری ثابت نماید.
شوک ویو درمانی
شوک تراپی یا درمان با امواج صوتی شامل استفاده از دستگاهی خاص است که امواج صوتی با فرکانس بالا را به آرنج ارسال می‌کند. این امواج صوتی توسط دستگاه به طور مستقیم به منطقه آسیب دیده در آرنج هدفت می‌شوند.
دقیقاً چگونگی عملکرد شوک تراپی در تسکین درد و دلایل دقیق آن هنوز به طور کامل مشخص نیست.
تمرینات کششی
تمریناتی برای کشش تاندون داخلی مفصل طراحی گشته است:
- دستان خود را صاف بر روی یک میز قرار دهید.
- دست خود را ۱۸۰ درجه به سمت خارج بچرخانید به‌طوری‌که انگشتان دست به‌طرف بدن جهت‌گیری داشته باشند.اطمینان حاصل کنید که کل دست شما بر روی میز صاف باشد، از انگشتان دست گرفته تا پاشنه کف دست.
- اکنون با فاصله گرفتن از میز و انداختن وزن به سمت عقب، شما احساس خواهید کرد کل عضلات ساعد و تاندون‌ها تحت کشش درآمده‌اند.
- تا آنجا که راحت هستید کشش را ادامه دهید، این حالت را برای ۳۰ ثانیه نگه‌دارید.
- برای ۵ بار در روز به مدت چند ماه این تمرین را ادامه دهید.
تمرینات مربوط به آرنج گلف بازان
یک فیزیوتراپیست می‌تواند تمرینات ویژه‌ای را برای کشش تدریجی و تقویت عضلات ساعد تجویز نماید:
- آرنج را با کیسه آب گرم به مدت ۱۰ دقیقه گرم نمایید.
- یک میله دمبل (به وزن حدود ۱.۵ کیلوگرم) برداشته و مچ دست خود را به سمت بالا ۱۰ بار خم‌کنید و به حالت اول بازگردانید. برای انجام این تمرین پشت ساعت را بر روی پای خود قرار دهید به‌نحوی‌که مچ دست بر روی زانو قرار داشته باشد.
- دست خود را در حالت برعکس قرار داده به‌طوری‌که کف دست به سمت پایین باد، همان حرکت را ۱۰ بار تکرار نمایید. در این تمرین جلوی ساعد بر روی پا قرارگرفته و مچ دست بر روی زانو.
- بازوی خود را بر روی پا قرار داده، انتهای یک دمبل را بگیرید، به حالت افقی طی ۱۸۰ درجه به سمت راست و به سمت چپ بچرخانید.
۵. انگشتان خود را باز کرده و یک شکل دایره به آن بدهید (دست خود را به حالت یک چنگک درآورید)، یک باند کشی به دور انگشتان انداخته، سپس یعنی کنید انگشتان خود را باز کرده و از هم دور نمایید، شکل دایره‌ای انگشتان را حفظ نمایید.
- در پایان به کمک کیسه یخ آرنج خود را خنک نمایید.